Chiny: Tydzień za Wielkim Murem (42/21), czyli subiektywny przegląd wydarzeń Andrzeja Lianga z Szanghaju

Sprawy Rządowe (政府事务)
ChengDu – ChongQing – megapolis

Komitet Centralny KPCh (中央委员会中国共产党) oraz Rada Państwa (国务院) zatwierdziły dokument pod tytułem: „Zarys planu budowy okręgu gospodarczego Miast Bliźniaczych w regionie ChengDu-ChongQing” (《成渝地区双城经济圈建设规划纲要》). ChengDu to stolica płd.-zach. prowincji SiChuan. A ChongQing jest miastem wydzielonym na prawach prowincji położonym w granicach prowincji SiChuan. ChongQing zostało wyodrębnione administracyjnie z prowincji SiChuan w 1997 roku i od tej pory podlega bezpośrednio władzom centralnym. Oba miasta oddalone są od siebie o 260 km. Teraz, zgodnie z projektem władz centralnych, mają stworzyć jeden ekonomicznie powiązany organizm. Podstawy formalne dla tego projektu opracowane zostaną do 2025 roku, a implementacja będzie miała miejsce w okresie 2025 – 2035. W jej efekcie nastąpić ma pełna integracja zarówno obu miast, jak i satelitarnych wobec nich ośrodków. ChengDu i ChongQing z okolicznymi miastami, miasteczkami, wsiami będą tworzyć centrum gospodarcze, naukowe i technologii innowacyjnych w regionie Chin Środkowych. Nowy twór administracyjny obejmować będzie powierzchnię 185 000 km2 (powierzchnia Polski to 312 679 km2), zamieszkana przez ok. 96 mln ludzi. Do 2025 roku obszar będzie zurbanizowany w 66%, a sieć szybkich kolei o łącznej długości 9,000 km połączy ze sobą wszystkie okoliczne ośrodki. Nowy region administracyjny stanowić będzie również ważne centrum żeglugi w górnej części rzeki Jangcy / ChangJiang / 长江oraz centrum logistyczne w ramach inicjatywy „Pasa i Szlaku”.

Liu He o przyszłości chińskich finansów

20 października w Pekinie, podczas dorocznego spotkania pod nazwą Forum Szlaków Finansowych, wicepremier Liu He 刘鹤, członek Biura Politycznego KC KPCh odpowiedzialny za sprawy ekonomiczno-finansowe, najbliższy i najbardziej zaufany przyjaciel przewodniczącego Xi JinPinga wygłosił przemówienie otwierające obrady. Kilka wątków tego przemówienia zwróciło szczególną uwagę. Liu He stwierdził, iż od początku roku gospodarka Chin była narażona na różne ryzyka, z którymi sobie poradzono dzięki skutecznej realizacji polityki makroekonomicznej. Kluczową rolę odegrał tu system finansowy i jego mechanizmy. Liu He ocenił, że Chiny mają dużą i odporną na wstrząsy gospodarkę. Wynika to m.in. z konkurencyjności uczestników chińskiego rynku, wysokiej integralności struktury gospodarczej, właściwie sformułowanych i przeprowadzanych reform, polityki otwarcia, dużego rynku wewnętrznego oraz ciężko pracujących ludzi, którzy biorą udział w nieustającym wyścigu o lepsze życie.

Zaznaczył, że w przyszłości system finansowy musi przejawiać większą inicjatywę i odgrywać większą rolę w kształtowaniu chińskiej rzeczywistości ekonomicznej. Celem powinno być lepsze służenie realnej gospodarce (tu wyraźny akcent, dla podkreślenia, że nie chodzi o rynek finansowy w modelu amerykańskim), dostosowanie polityki pieniężnej i zwiększenie wsparcia finansowego dla gospodarki prywatnej, zwłaszcza małych i mikroprzedsiębiorstw. Mechanizmy finansowe powinny wspierać ekologiczny i niskoemisyjny rozwój kraju, efektywne wykorzystanie węgla, rozwój nowej energii przy zapewnieniu bezpieczeństwa energetycznego. Chiny – zdaniem Liu He – powinny jeszcze bardziej otwierać się na świat zewnętrzny. System finansowy powinien większą uwagę przykładać do technologii finansowych dla przewidywania i zapobiegania występowania ryzyka w gospodarce. Liu He oświadczył, że problemy obserwowane aktualnie na rynku nieruchomości dotyczą pojedynczych firm, a nie całego sektora, ryzyko jest kontrolowane, a „rozsądne potrzeby w zakresie finansowania tego sektora są zaspokajane”. Wprowadzone do tej pory zasady dotyczące zdrowego rozwoju rynku nieruchomości nie ulegną zmianie.

Technologiczni giganci musza się starać bardziej

Guo ShuQing 郭树清, szef Komisji Nadzoru Bankowego i Ubezpieczeń Chin (中国银行业保险监督管理委员) oświadczył, że platformy internetowe muszą zrobić jeszcze więcej, aby spełnić oczekiwania organów regulacyjnych, jakie zostały przekazane tym podmiotom w ramach kampanii porządkowania ich działalności finansowej. Oczekiwania te dotyczą głównie sposobu zarządzania firmami. W czasie kampanii rozpoczętej pod koniec ubiegłego roku poddano skrupulatnej, wieloaspektowej kontroli 14 dużych platform internetowych. Większość z nich zareagowała właściwie na przeprowadzone kontrole i zadeklarowała wdrożenie zaleceń pokontrolnych Komisji Nadzoru Bankowego i Ubezpieczeń Chin. Jednak wprowadzanie wspomnianych zaleceń w życie postępuje zdecydowanie zbyt wolno. Oczekuje się zatem, że do końca roku kontrolowane platformy internetowe wywiążą się ze swoich zobowiązań. Komisja liczy na to, że firmy internetowe przedstawią publicznie informację na temat większej niż obecnie liczby działań mających na celu restrukturyzację ich modelu biznesowego w zakresie oferowania i realizowania usług finansowych.

Wiarygodne źródła informacji

20 października br. Państwowa Administracja Cyberprzestrzeni (国家互联网信息办公室) przyjęła nowy wykaz internetowych źródeł wiadomości z jakich mogą korzystać media. Poprzednia listę opublikowano w 2016 roku. Najnowsza zawiera m.in. (po raz pierwszy) internetowe strony lokalnych rządów prowincjonalnych, municypalnych, ich mediów. Do tej listy dodano wybrane gazety i/lub portale profesjonalne: od finansowych, wojskowych, zawodowych po społeczne. Na liście znalazły się wybrane gminne platformy internetowe. W porównaniu z poprzednią wersją listy w tej nowej znacznie rozbudowano listę linków rządowych agencji.

W sumie opublikowana lista zawiera 1 358 różnych stron. To cztery razu więcej niż w 2016 roku. Oczywiście wymienione zostały wszystkie media centralne (prasa, radio, TV), portale, media, strony internetowe administracji rządowej (centralnej i prowincjonalnych). Przekazując wiadomości w chińskim Internecie można na umieszczone na liście media powoływać się jako na źródła informacji, można je cytować, można treści przez nie publikowane wykorzystywać przy redagowaniu internetowych wiadomości.

Ciekawostką, którą można zaobserwować analizując listę jest fakt, iż liczba źródeł informacji w poszczególnych prowincjach zdaje się być zbieżna z ich rozwojem ekonomiczno-społecznym. Najuboższymi w wiarygodne źródła informacji są prowincje takie jak:  XinZang (Tybet) 西藏z 6 źródłami, HeiLongJiang 黑龙江 z 8, JiLing 吉林 z 9, LiaoLing 辽宁z 10, NingXia 宁夏 też z 10, NeiMengGu (Mongolia Wewnętrzna) 内蒙古 z 13, XinJiang 新疆 z 13 , QingHai 青海 również z 13.

Najwięcej „urzędowo wiarygodnych” źródeł informacji i mediów rożnego rodzaju posiadają prowincje ShanDong 山东 (73), HeNan 河南 (72), HuBei 湖北 (66), JiangSu 江苏 (66), YunNan 云南 (62). Zdziwienie może jednak budzić fakt, że stosunkowo mało „zatwierdzonych” mediów mają ośrodki o największej sile ekonomicznej w skali kraju, takie ja: GuangDong 广东 (22), ShangHai (Szanghaj) 上海 (22), BeiJing (Pekin) 北京 (15 –  ale tu są wszystkie media centralne), czy ChongQing 重庆 (14). Wedle nowych regulacji Administracji strony informacyjne działające w Chinach, a nie objęte aktualną listą mogą aplikować o umieszczenie na tym wykazie.

Oczywiście ujęcie na liście wymaga szczegółowej kontroli, analizy publikowanych materiałów. Administracja Cyberprzestrzeni zapowiada, że będzie ciągle śledziła, nadzorowała i kontrolowała media, które znalazły się na opublikowanej liście. W przypadku naruszenia standardów, publikowania fake news, niesprawdzonych informacji, będą z tej listy usunięte.

Ekonomia (经济), Biznes (生意)
Dane I-III kwartał br.

Państwowe Biuro Statystyczne (国家统计局) przedstawiło informację na temat danych ekonomicznych zebranych dla I, II i III kwartału br. Spojrzenie poprzez pryzmat wszystkich 3 kwartałów tego roku pozwala nieco lepiej zorientować się, w jakim momencie (i kondycji) znajduje się obecnie chińska gospodarka.

Według wstępnych obliczeń chińskich statystyków, PKB w pierwszych trzech kwartałach wyniósł 82 313,1 mld RMB, co oznacza wzrost o 9,8% rok do roku w cenach porównywalnych, przy średniej dwuletniej stopie wzrostu na poziomie 5,2%, co oznacza spadek o 0,1 punktu procentowego w stosunku do średniej dwuletniej stopy wzrostu w pierwszej połowie roku. W podziale na kwartały,

• w pierwszym kwartale wzrost wyniósł 18,3% rok do roku, przy średniej dla dwóch lat wynoszącej 5,0%;
• w drugim kwartale wzrost wyniósł 7,9% rok do roku, przy średniej dla dwóch lat wynoszącej 5,5%;
• a w trzecim kwartale wzrost wyniósł 4,9% rok do roku, przy średniej dla dwóch lat wynoszącej 4,9%.

W podziale na branże, wartość dodana przemysłu pierwotnego w pierwszych trzech kwartałach wyniosła 5 143 mld RMB, co oznacza wzrost o 7,4% w stosunku do roku poprzedniego i średnio o 4,8% w ciągu dwóch lat; wartość dodana przemysłu wtórnego wyniosła 3 209,4 mld RMB, co oznacza wzrost o 10,6% w stosunku do roku poprzedniego i średnio o 5,7% w ciągu dwóch lat; wartość dodana przemysłu trzeciego wyniosła 450 761 mld RMB, co oznacza wzrost o 9,5% w stosunku do roku poprzedniego i średnio o 4,9% w ciągu dwóch lat.

Od początku stycznia do końca września br. średnio w tygodniu pracowano 47,8 godz.

W Chinach aktywnych było w tym okresie 183,03 mln pracowników migrujących.

W omawianym okresie zebrano o 3,4% więcej plonów niż w roku 2020. Produkcja mięsa (wieprzowiny, wołowiny, baraniny, drobiu) zwiększyła się w tym czasie o 22,4%. Pogłowie tuczników powiększyło się o 18,2%. O 8,0% wzrosła produkcja mleka.

Średni dochód rozporządzalny statystycznego mieszkańca Chin w minionych 3 kwartałach br. osiągnął poziom 26 265 RMB (ok. 16 256 PLN). To w cenach realnych więcej o 9.7% niż w 2020 roku.

W miastach dochód rozporządzalny wyniósł 35 946 RMB (ok. 22 245 PLN), wzrost o 8,7%, na wsi 13 726 RMB (ok. 8 496 PLN), wzrost o 11,2% r/r.

Gospodarka chińska spowalnia, ale nie jest to tak dramatyczne spowolnienie, jak można by wnioskować z komentarzy dotyczących wyników III kwartału w oderwaniu od kontekstu. Spowolnienie odnotowane w  III kwartale ma niewątpliwy związek z zaburzeniami na chińskim rynku energetycznym obserwowanymi od końca sierpnia. Nie bez znaczenia jest też szybki wzrost cen surowców i materiałów.

Ostatni kwartał roku nie będzie łatwy. Październikowe powodzie, nowe ogniska epidemiczne pojawiające się w całym kraju, a powodujące kilkudniowe, za to pełne lockdowny, trudno uznać za czynniki stymulujące, czy stabilizujące.

Inwestycje zagraniczne w Chinach

Od stycznia do końca września br. inwestycje zagraniczne w Chinach wyniosły w sumie 134,617 mld US$ (ok. 531,522 mld PLN). To wzrost o 25.2% r/r nie uwzględniający inwestycji w sektorze bankowym, papiery wartościowe i ubezpieczenia. Jak informuje Ministerstwo Handlu (商务部) najwięcej inwestycji dokonano w sektorze wysokich technologii, szeroko pojętych usług oraz w obszarze zaawansowanej technologicznie produkcji wysokiej jakości. Inwestorzy pochodzili głównie z państw należących do inicjatywy „Pasa i Szlaku”, jak również państw Azji Południowo – Wschodniej. Najwięcej zagranicznych inwestycji trafiło do Chin Wschodnich i Środkowych. Zaledwie 4,1% inwestycji zagranicznych trafiło do zachodnich regionów Chin. Ministerstwo przy okazji publikacji tych danych potwierdziło, że Chiny w 2020 roku stały się największym partnerem handlowym Unii Europejskiej. Po raz pierwszy w historii. Wzajemne obroty wyniosły w minionym roku 649,5 mld US$ (ok. 2,57 bln PLN) i przewyższyły te osiągnięte ze Stanami Zjednoczonymi. USA do niedawna zajmowały pozycję lidera w chińskim handlu zagranicznym. Obecnie zajmują pozycję 3.

Najstarsze, najcenniejsze marki Chin

HuRun (胡润) – brytyjska firma analityczno-doradcza z Szanghaju / ShangHai / 上海 opublikowała listę 100 najstarszych chińskich marek odnoszących aktualnie największe sukcesy komercyjne. Średnio marki te liczą sobie 145 lat. Najwięcej na liście znalazło się marek alkoholi, produktów medycyny chińskiej oraz artykułów spożywczych. 14 z tych marek osiągnęło wartość rynkową przekraczającą 100 mld RMB (ok. 61,92 mld PLN). 3 z tych marek warte są ponad 1 bln RMB (ok. 620 mld PLN).

Firmy, do których należą wiekowe chińskie marki posiadają swoje główne siedziby przede wszystkim w Pekinie i Szanghaju. Wiele z nich działa w prowincji SiCHuan i ZheJiang. Pierwsza dziesiątka chińskich marek „starych, ale jarych” według HuRun to:

1. TongRenTang (同仁堂) – medycyna chińska, działa od 1669 r.;
2. KweiChow MouTai (贵州茅台) – słynne baijiu, firma założona w 1862 roku, znacjonalizowana w 1951 roku;
3. Bank of China (中国银行) od 1912 r;
4. ZhongHua (中华) – elitarna, marka papierosów No.1 Chin – jej historia zaczęła się w 1951 roku; obecnie produkowana przez ShangHai Tobacco Group Co., Ltd. (上海烟草集团有限责任公司), eksportującą te papierosy do 40 krajów na całym świecie;
5. WuLiang (五粮液) – baijiu produkowane od 1909 roku, choć uznaje się, że historia tej jej sięga roku 1368;
6. FenJiu (汾酒) – baijiu obecne na rynku od 1919 roku;
7. HuangShan (黄山) – papierosy obecne na rynku od 1958 roku;
8. QingDao (青岛啤酒) – marka piwa produkowanego nieustannie w browarze założonego przez niemieckiego przedsiębiorcę w 1903 roku – eksportowane do 100 krajów – piąty największy na świecie browar;
9. YiYuanQing (益源庆) –  ocet i sos sojowy – przyjmuje się, że firmę produkującą ocet i sos sojowy pod tą właśnie markę założono w 1377 roku;
10. ChenLiJi (陈李济) – tradycyjna medycyna chińska – firma założona w 1600 roku.

Wszystkie wymienione powyżej marki są uznane za niezbywalne, kulturowe dziedzictwo narodowe Chin.

Zbliża się 11.11.

Do 11 listopada, dnia największego w Chinach festiwalu handlu w sieci jeszcze trochę czasu,

 » Read More

Powered by the Echo RSS Plugin by CodeRevolution.