Często w prasie zachodniej pojawiają się artykuły, raporty, białe księgi, itp. pod tytułami typu „Czego chcą Chiny?”, „Nagły rozwój XXX (tu wstawiamy dowolną technologię – 5G, samochody elektryczne, biotechnologię, itp.)’, „Co planują Chiny?” i tym podobne. Autorzy zachodzą w głowę i próbują „przeniknąć” tajne zamysły Xi Jinpinga i KPCh i prezentują mniej lub bardziej wyssane z palca prognozy.
Tymczasem warto po prostu zwracać nieco więcej uwagi na to, co dzieje się w Chinach, co sami Chińczycy mówią, piszą, oznajmiają na konferencjach prasowych, itp. To prosty sposób, by uniknąć tak wielu zdziwień i zaskoczeń.
Dlatego też poniżej przedstawiam Państwu opis najważniejszych tematów poruszanych na tegorocznej Centralnej Ekonomicznej Konferencji Roboczej. Jest to najważniejsze tego typu spotkanie w Chinach, na którym określa się strategię na następny rok dla przemysłu, ekonomii, finansów i sektora bankowego. Definiuje się zagrożenia i wyzwania, i proponuje środki zaradcze. Zobaczmy zatem, co na ten temat myślą sami Chińczycy. [Moje komentarze w nawiasach kwadratowych i kursywą]:
Pomimo niewątpliwych osiągnięć takich jak zwiększone nakłady na badania i rozwój, wzmocnienie łańcuchów logistycznych i dalsze otwieranie gospodarki, rozwój ekonomiczny w Chinach narażony jest na presję trzech rodzajów:
- kurczący się popyt,
- zawirowania w dostawach i
- słabnące oczekiwania.
Największa w stuleciu epidemia, gwałtowne przemiany oraz otoczenie zewnętrzne [polityka USA] powodują, że nasza ekonomia działa w warunkach bardziej złożonych i bardziej niepewnych. Musimy tym przeciwnościom stawić czoła. Niezależnie od zmian w otoczeniu zewnętrznym będziemy zwiększać siłę naszej gospodarki, intensywnie pracować nad rozwojem nauki i technologii, wspierać multilateralizm, zwiększać otwarcie gospodarki i promować głębokie reformy oraz wysokiej jakości rozwój. Należy położyć szczególny nacisk na utrzymanie poziomu zatrudnienia, poziomu jakości życia [zwalczanie inflacji], wspieranie podmiotów rynkowych. W tym roku ujawniły się efekty stopniowego wycofywania się z polityki fiskalnej i monetarnej wprowadzonej w 2020 roku na czas epidemii – skutkowało to zmniejszeniem popytu i zmniejszonymi inwestycjami. Ciągły wzrost cen towarów na rynkach zagranicznych spowodował presję cenową na wiele sektorów produkcyjnych. To wszystko doprowadziło do zaburzeń w dostawach. Odczyty indeksów PMI wskazują na mniej optymistyczne oczekiwania względem przyszłości, co przełoży się na mniejsze inwestycje wpływające na kurczący się popyt. [Z tej perspektywy warto uważnie obserwować rozwój handlu w obrębie RCEP, które startuje od 1 stycznia 2022]
Musimy skoncentrować się na rozwoju o wysokiej jakości. Przy wdrażaniu reform musimy odpowiednio dobierać czas i mierzyć środki na zamiary; najpierw ustanawiać nowe, a dopiero potem wycofywać stare [dla mnie to aluzja to ostatniego kryzysu energetycznego i zapowiedź niewycofywania się z produkcji energii elektrycznej z węgla, dopóki nie będą w to miejsce najpierw zapewnione odpowiednie zasoby OZE wraz z magazynami energii]; musimy zwiększyć koordynację i promować kompleksowe podejście.
W przyszłym roku będzie miał miejsce jubileuszowy 20 kongres partii. Musimy zapewnić stabilną i zdrową sytuację ekonomiczną, pokojowe i zdrowe środowisko społeczne. Wszystkie wydziały i departamenty powinny zadbać o stabilność makroekonomiczną, wydawać rozporządzenia i przepisy mające na celu stabilność ekonomiczną i zapowiadać z wyprzedzeniem wprowadzanie nowych przepisów [Należy zatem spodziewać się działań mających na celu przede wszystkim stabilizację wzrostu ekonomicznego, z mniejszym naciskiem na jego dynamikę, poziom wzrostu w porównaniu z rokiem ubiegłym].
Polityka makroekonomiczna musi być stabilna i efektywna. Polityka fiskalna powinna być bardziej efektywna i zwracać większą uwagę na efektywność i zrównoważony rozwój. Powinniśmy zintensyfikować wydatki fiskalne i wprowadzić nowe przepisy zmniejszające podatki i opłaty, wzmocnić wsparcie dla małych i średnich firm [Chiny chcą mieć do 2025 roku 1 milion innowacyjnych SME] oraz indywidualnej działalności gospodarczej oraz z wyprzedzeniem myśleć o niezbędnych inwestycjach w infrastrukturę [przede wszystkim 5G obejmujące zasięgiem tereny wiejskie i trudno dostępne ale i np. sieci szkieletowej 100 wielkich chłodni narodowych]. Administracja rządowa i lokalna musi zacisnąć pasa i wprowadzić ścisłą dyscyplinę wydatkową. Należy zmniejszyć rozmiar ukrytego zadłużenia administracji na poziomie lokalnym. Polityka monetarna powinna zapewnić należyty poziom płynności. Ponadto wraz z polityką fiskalną powinny wspierać przede wszystkim rzeczywistą ekonomię (szczególnie dla małych i średnich firm), postęp naukowy i zielony rozwój. [Należy się spodziewać działań zniechęcających do nadmiernego inwestowania w ekonomię wirtualną – tworzenie metaverse, handel NFT, handel kryptowalutami, itp.] Należy wdrażać politykę zwiększająca popyt krajowy.
Polityka mikroekonomiczna powinna wspierać żywotność podmiotów rynkowych. Należy dać im bezpieczne środowisko rozwoju, zadbać o równe reguły gry [czytaj – dalsze postępowania regulacyjne zapobiegające nieuczciwym praktykom, monopolom, trustom, wykorzystywaniem osób nie mających statusu formalnie zatrudnionego (np.kurierzy), itp.] Konieczne jest zwiększenie ochrony praw intelektualnych i stworzeni warunków dla rozwoju firm we wszystkich formach własności [takie same dla firm prywatnych i SOE].
Polityka strukturalna powinna koncentrować się na zapewnieniu niezakłóconego przebiegu krajowego cyklu ekonomicznego. Reformy i przepisy powinny wspierać cyrkulację krajową [pierwsza część systemu podwójnego obiegu], przeciwdziałać zatorom w dostawach, zapewniać ciągłość produkcji, dystrybucji, cyrkulacji i konsumpcji. Przemysł powinien być coraz bardziej konkurencyjny [na rynkach międzynarodowych], należy rozpocząć inwestycje w projekty infrastruktury przemysłowej [wszystko co wspiera rozwój rewolucji przemysłowej 4.0 – automatyzacja, sieci 5G, usługi blokchchain (dedykowane platformy branżowe), sieci danych, Internet rzeczy, itp.] oraz stymulować powstawianie i rozwój dużej ilość specjalizowanych, wyrafinowanych, nowatorskich firm [Chiny chcą mieć 100.000 tego typu małych i średnich firm]. Przyspieszyć rozwój wewnętrznych i międzynarodowych platform i sieci gwarantujących bezpieczne i efektywne sieci logistyczne [platformy typu mBridge wspierające handel z wykorzystaniem walut cyfrowych różnych krajów, łączenie usług finansowych, celnych, podatkowych i logistycznych na jednej wspólnej platformie dla handlu transgranicznego, itp.]. Przyspieszyć proces transformacji cyfrowej i zapewnić wsparcie do przechodzenia na procesy cyfrowe w tradycyjnym przemyśle. Stosować się do zasady, że mieszkanie to miejsce do życia a nie przedmiot spekulacji , poprzez przyspieszenie tworzenia rynku mieszkań pod długotrwały najem, [spodziewane dalsze działania promujące budownictwo pod wynajem – pisałem o tym tutaj], wspieranie obu modeli zamieszkiwania (na własność i wynajmowanych) [chodzi tu pewnie bardziej o promowanie w społeczeństwie poglądu, że mieszkanie na wynajem jest równie dobre i bezpieczne jak to na własność. Chińczycy, podobnie jak Polacy, zdecydowanie obecnie wolą mieszkania na własność], częściowe wspieranie finansowe przez państwo mieszkań budowanych pod wynajem, wspieranie rynku mieszkań na sprzedaż, zróżnicowanie regulacji dotyczących rynku nieruchomości – powinny one lepiej przystawać do specyfiki poszczególnych miast.
Wsparcie dla rozwoju technologicznego i naukowego. Opracowanie trzyletniego planu reform sektora naukowego oraz planu na najbliższe dziesięć lat, jeśli chodzi o badania podstawowe. [Na przykład zbudowanie kolejnych pięciu instalacji wokół FAST, i tak już największego i jedynego na świecie radioteleskopu tego typu po zawaleniu się instalacji w Arecibo] Wzmocnić krajowe ośrodki badań i rozwoju, zreorganizować system laboratoriów krajowych oraz zreformować instytuty badawcze. Działać na rzecz tego, żeby to przedsiębiorstwa były głównymi centrami innowacji oraz wzmacniać współprace między uczelniami, instytutami badawczymi i przemysłem [być może jakieś kroki i reformy mające na celu wdrożenie modelu niemieckiego – pisałem o tym tutaj] Kontynuowanie i rozwijanie współpracy międzynarodowej.
Wspieranie procesu reform i dalszego otwierania gospodarki. Doprowadzenie do pełnej implementacji mechanizmu pozwalającego nowym spółkom wchodzić na giełdę poprzez proces rejestracji [registration – based IPO – dotąd obowiązywał tylko na rynku STAR w Szanghaju, teraz obejmie również rynki główne zarówno w Szanghaju jak i Shenzhen], kontynuacja trzyletniego planu reformy przedsiębiorstw państwowych, reforma sieci przesyłowych, sieci kolejowych i innych naturalnych monopoli. Wspieranie lokalnych reform, zachęcanie do zgłaszania lokalnych projektów reform wynikających z lokalnych uwarunkowań. Zwiększenie otwarcia na świat zewnętrzny, zapewnić równe prawa działania dla firm z kapitałem zagranicznym, zachęcanie kolejnych firm zagranicznych do inwestowania w Chinach. Wspierania rozwoju inicjatywy Pasa i Szlaku.
Wprowadzenie przepisów i regulacji wspierających bardziej zrównoważony rozwój regionalny regionów wschodniego, centralnego, zachodniego i północno-wschodniego [czyli więcej projektów typu bliźniacze miasta Chongqing i Chengdu] . Promowanie rewitalizacji terenów wiejskich.
Polityka społeczna powinna zagwarantować godne podstawy życia ludności. Powinniśmy równoważyć rozwój ekonomiczny z ochroną warunków bytowych i zagwarantować opiekę socjalną dla osób ze stałym miejscem zamieszkania. [Do tej pory różnorodne programy społeczne (szczególnie w miastach) takie jak edukacja dla dzieci, ubezpieczenie zdrowotne, itp. – dotyczyły wyłącznie osób posiadających tak zwane hukou (meldunek klanowy) w danym mieście. Obecnie po raz pierwszy zdefiniowano kategorię stałego miejsca zamieszkania. Osoby na stałe mieszkające w danym mieście i mające stałe miejsce pracy, nawet jeśli nie mają miejskiego hukou mają mieć zagwarantowane podstawowe prawa socjalne tak jak mieszkańcy miasta z lokalnym hukou. Zmiana hukou w Chinach była (i jest) niezmiernie trudna] Należy rozwiązać problemy z brakiem miejsc pracy dla absolwentów uczelni i osób młodych i polepszyć warunki pracy dla osób na elastycznych formach zatrudnienia. [Niedawno wprowadzono przepisy zmuszające właścicieli platform on-line oferujących dostawę różnorodnych towarów w Chinach do zapewnienia kurierom podstawowej opieki socjalnej i ubezpieczenia bez względu na stosunek pracy. Platformy już nie mogą argumentować, że formalnie kurierzy nie są ich pracownikami. Kurier ma prawo do przerwy w pracy, ma mieć zapewnione miejsce odpoczynku, zjedzenia posiłku, toalety, ma również prawo do zobaczenia na swojej aplikacji po przyjęciu zamówienia ile za dostawę płaci klient i ile z tego dostaje platforma – żeby miał lepszą podstawę do negocjacji swojego wynagrodzenia]. Musimy pracować na rzecz ogólnokrajowej koordynacji programów podstawowego ubezpieczenia emerytalnego. Wspierać programy dzietności.
W związku ze zmieniającymi się warunkami wewnętrznymi, zewnętrznymi i nowym etapem rozwoju Chin [zakończono etap wychodzenia z ubóstwa, rozpoczęto etap podnoszenia do statusu klasy średniej 800 milionów obywateli Chin] rząd i partia stanęła w obliczu 5 nowych wyzwań teoretycznych i praktycznych, którym musi stawić czoła. Są to:
- powszechny dobrobyt,
- regulacje kapitału,
- podstawowe produkty (produkcja rolnicza, energetyka, itp.),
- minimalizowanie ryzyk oraz
- neutralność klimatyczna.
Powszechny dobrobyt wymaga świadomego rozwijania sił produkcyjnych, tworzenia i kumulacji bogactwa w społeczeństwie i zapobiegania polaryzacji. W celu zapewnienia powszechnego dobrobytu musimy najpierw doprowadzić do tego, żeby „tort” był większy i lepszy, a potem go dzielić dzięki przemyślanym i racjonalnym przepisom stanowionym przez państwo. Będzie to proces długofalowy i wymaga cierpliwości i konsekwencji. Należy wspierać rozwój promujący powstawianie nowych miejsc pracy i lepsze warunki zatrudnienia. Głównym kryterium przy tworzeniu przepisów dotyczących redystrybucji powinna być praca a narzędziami podatki, ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, transfery finansowe, itp. Należy aktywnie wspierać firmy i organizacje społeczne, które chcą i mogą działać na polu aktywności charytatywnej. Rząd ze swojej strony powinien wzmóc wysiłki mające na celu zwiększenia nakładów, szczególnie w obszarach edukacji, opieki zdrowotnej, ubezpieczeń i gospodarki mieszkaniowej.
[Jak widać nikt tu nie zamierza wprowadzać urawniłowki lub zabijać kury, która znosi złote jajka (czytaj biznesu). Nikt też nie zamierza wprowadzać gwałtownych i nieprzemyślanych zmian. Warto też zwrócić uwagę, że wspomniane transfery finansowe nie oznaczają transferów od bogatych do biednych, ale między bogatszymi (np. wschodnie prowincje), a biedniejszymi (np. zachodnie prowincje) obszarami kraju. Warto też zwrócić uwagę na obszary, w których rząd będzie intensyfikował wysiłki – edukacja, opieka zdrowotna, itp. – ludzie mają namacalnie odczuwać skutki powszechnego dobrobytu].
Rząd musi dobrze zrozumieć zasady i reguły wpływające na przepływy kapitałowe. W gospodarce socjalistycznej z chińską charakterystyką kapitał może przybierać różne formy. Rząd powinien wspierać rolę kapitału we wspieraniu produkcji i przeciwdziałać jego negatywnym wpływom. [Po raz kolejny rząd chiński podkreśla, że istotną, wręcz żywotną sprawą dla rozwoju państwa jest produkcja fizyczna (przemysł), i że będzie przeciwdziałał nadmiernym przepływom kapitału w strefy takie jak finanse czy np. kupowanie wirtualnych działek i nieruchomości w metaverse. Inne negatywne efekty kumulacji kapitału to monopole i nieuczciwa konkurencja (np. dumpingowe ceny)] Należy stworzyć system sygnalizacji świetlnej dla przepływów kapitałowych by zapewnić by odbywały się one zgodnie z prawem i zapobiegały jego niekontrolowanym napływom i odpływom.
Powered by the Echo RSS Plugin by CodeRevolution.